Het liedboek

Zeeman, o zeeman

Waar is die tijd gebleven,

die tijd van windkracht 10?

Die wilde zee, dat vliegend schuim, wie krijgt dat nog te zien?

En gaan wij daar uit varen op zo’n zoet-waterplas,

dan worden wij dom nagestaard door rundvee in het gras.

We zijn nog zeekadetten, maar eens is dat gedaan … Dan ‘mannen wij de schepen zoals ‘t eeuwen is gegaan.

************************************************

Waar zijn die ijz’ren zeelui

met hun verweerde kop?

(Daar paste, boven baard en pruim, slechts een zuidwester op).

Helaas, dat is verleden,

‘t Is allemaal voorbij.

Voor ons begint het zeemanschap bij Loosdrecht op de hei.

***********************************************

En toch … kop op, o makkers. Eens zien wij heus de zee;

we zijn nog jong en onvolleerd, we tellen nog niet mee.

We zitten nog te dromen

bij moeders pappot thuis